Merhametini esirgeme diye yalvaran gözler görüyorum.
Kuş sesleri ve bahar hepsi beraberce raks ederken koca bir vadide, merhametini esirgeme diyen bir çift yumurcak eli
Pamuk tarlasından koparılmış yeni pamuk yumağı gibiler
Taze ve narin
Ya da muhteşem morfoza uğramış ipek böceğinin kozasındaki surreal lifler gibiler
İşlendiğinde türlü türlü güzel kıyafetler olacak muhteşem tasarım!
Yaradanın doğaya verdiği özel şeyler!
İnsanlığa
Geleceğe,
Varlığa,
Yaşanacaklara tutunacak muhteşem numuneler o eller!
Saat bahar vaktini gösterirken, zaman zalimi beş geçiyor! Eğitim şart diye bağıran doğa!
Merkeze çekilen beyinle mücadele ediliyor!
Açığa alınmış duygular, gizlenmiş hünerleri olan TAŞ bir kalp sanki
Hepimizin doğaya bırakılışındaki acılar, ipek elleri ile bir yumurcağı buluybu kez!
Özlem, hasret ve özleyişle uzatılan eli fark edemeyen
İnsanlık müsvetteleri!
Oturduğu yerden ahkâm kesen her eve ful Hd televizyon gibi 3 tane çocuk lazım diyenlerde tutamıyoncağızın elinden
Eller bomboş
Hayat huzursuz!
Hep bir özlem yürekte
Hep bir baba hasreti!
Tam babaya ihtiyaç varken, yok olan umutlar
Varlığın içinde yokluk!
Cennetin içinde cehennem misali!
Biz bu kuşağız işte, İpek böceğinin rüzgârıntasında bıraktığı lifleriz bizler
Babamız elimizden tutsun diye dünyanın yeniden var olmasını bekleyenler!
Yer yarılsa da içine girsek dediğimiz sayısız baharların çocukları,
sevgi açlarıyız!
Gaddarlığı, despotluğu marifet sananların dünyasındaki kara denizlerin dalgalarıyız bizler!
Ama bizler sevgisizliğin ne demek olduğunu çok iyi bilenleriz
Bize yapılanları çocuklarımıza yaşatmamaya çalışanlarız
İpek böceğini de kozasını da koruyan!
İşledikçe paslanmayacağını bilenleriz
Pazar günü baba olduğumu bir kez daha derinden hatırladığım bir gündü,
Eski sevgisizliklerimle, şimdiki metaforlarımı önüme koyduğum bir gündü bu gün
Işıklarda gördüğüm mendil satan çocuğun babasını düşündüğüm gündü Pazar günü
Ve bir çocuğun gözlerindeki baba hasretini gördüğüm gündü!
Onu bunu bilmem BABA olmak çok özel bir duygu ve evrenin bize verdiği en büyük nişandır!
Kıymetini bilmeli ve Çocuklarımıza ipek böceği olmalıyız! Narin liflere sıkıca yapışmalı
Onlara Sevgi ile AŞK ile hayatının en anlamlı Hikâyesinin başrolündeki kahramanı tanıtmalıyız! Diye düşünüyorum
Sevgi ile!
